هیات حضرت اباالفضل العباس (ع)

ویژه برنامه شب نوزهم محرم1392

 

سخنرانی : حجت الاسلام حسینی

 

روضه : کربلایی محسن آقاجانی

 

زمینه : بی تاب بی خواب دختری توی خرابه - کربلایی محسن آقاجانی

 

واحد سنگین : نم نم داره بارون میاد – کربلایی امین محسن پور

 

واحد : غریبه وطن به نی خوش سخن - کربلایی امین محسن پور

 

واحد : بازم برات یه نوکری به سینه و سر می زنه - کربلایی امین محسن پور

 

شور : دوباره فصل غم اومد - کربلایی امین محسن پور

 

شور پایانی : ای دریا دلای آسمونی ( شور شهدا) - کربلایی محسن آقاجانی

 

 

 

 

 

 

زمینه

 

بی تاب بی خواب دختری توی خرابه

 

رنجور خسته روز و شب در عذابه

 

 

 

صورتش شده کبود واویلا واویلا

 

گناهش مگه چی بود واویلا واویلا

 

کی پریشونش نمود واویلا واویلا

 

 

 

سه سال بیشتر نداره

 

نه بال و پر نداره

 

بس که موشو کشیدن

 

مویی بر سر نداره

 

 

 

امون از این غریبی

 

 

 

ناله داره از غمِ بی بابایی

 

هر دم ذکرش شده بابا کجایی

 

 

 

بیا بابا جونِ من واویلا واویلا

 

موهامو شونه بزن واویلا واویلا

 

ببین زخم هامو به تن واویلا واویلا

 

 

 

بیا لحظه های آخر

 

ببینی تو روی دختر

 

آخ ببری منو به همرات

 

ببری تا پیشه مادر

 

 

 

امون از این غریبی

 

 

 

دلبر با سر اومده به پیشِ دختر

 

روی دامن جا گرفته پیشِ دختر

 

 

 

رقیه مبهوت و مات واویلا واویلا

 

کی شکسته دندونات واویلا واویلا

 

کی خَضاب کرده موهات واویلا واویلا

 

 

 

هرکی بر تو کرد جسارت

 

خیمه ها رو کرده غارت

 

هرکی سرت رو بریده

 

ما ها رو آورد اسارت

 

 

 

امون از این غریبی

 

 

 

 

 

 

 

واحد سنگین

 

نم نم داره بارون می آد

 

داره برام مهمون می آد

 

خرابه بوی نون می آد

 

وای وای وای

 

 

 

داره از راهِ دور می آد

 

تو طبقی از نور می آد

 

از سفرِ تنور می آد

 

وای وای وای

 

 

 

آروم آروم از طبق بیا کنارم

 

سر رو سرت بذارم

 

حرفا برا تو دارم

 

 

 

چند شبه بابا یه تیکّه نون نخوردم

 

اسمت رو که می بردم

 

فقط کتک می خوردم

 

 

 

امون از این غریبی

 

درد هست و نیست طبیبی

 

 

 

حالا که اومدی بمون

 

یه ذرّه لالایی بخون

 

میخوام بخوابم باباجون

 

وای وای وای

 

 

 

تا بینمون فاصله بود

 

سهمم فقط آبله بود

 

خنده های حرمله بود

 

وای وای وای

 

 

 

رباب رو ببین اصلاً نمیخوره آب

 

هر روز نشسته بی تاب

 

تنها به زیرِ آفتاب

 

 

 

شبا دیگه یا بچش رو خواب می بینه

 

یا خواب آب می بینه

 

داره عذاب می بینه

 

 

 

امون از این غریبی

 

درد هست و نیست طبیبی

 

 

 

نبودی و اسیر شدیم

 

بابا یه روزِ پیر شدیم

 

بازارِ شام تحقیر شدیم

 

وای وای وای

 

 

 

یکی زد و هَمه هم زدن

 

لگدِ محکمم زدن

 

می گفتن باز کمم زدن

 

وای وای وای

 

 

 

الهی که اون محله ی یهودی

 

خراب بشه به زودی

 

خدا رو شکر نبودی

 

 

 

عمه رو نشون می دادن از سرِ بام

 

ما رو تو مردمِ شام

 

خارجی کردن خطاب

 

 

 

امون از این غریبی

 

درد هست و نیست طبیبی

 

 

 

 

 

واحد

 

غریبه وطن           به نی خوش سخن

 

با این خاک نشین هم یه حرفی بزن

 

تو از کربلا                        بگو در عوض

 

شنو قصه ی کوفه و شامِ من

 

تو از حنجرت         میگی یا بگم

 

من از پا و زنجیر و دست و رسن

 

ز هرکس تو رو      که کردم سؤال

 

گرفتم های دندان شکن

 

 

 

بگم از کدوم غم               کدوم رنج و درد

 

یکی وقتی چون زجر                        به من پیله کرد

 

 

 

یه روزِ خوش ندیدم                        امون از این یتیمی

 

حرفِ رکیک شنیدم             امون از این یتیمی

 

لنگیدم و دویدم                 امون از این یتیمی

 

ببین سیاه سپیدم              امون از این یتیمی

 

 

 

گلِ کبود می کاشتن           نذار عمو بفهمه

 

چشم و حیا نداشتن                       نذار عمو بفهمه

 

چادرم رو برداشتن              نذار عمو بفهمه

 

رو من قیمت گذاشتن       نذار عمو بفهمه

 

 

 

عشقِ منی بابا

 

 

 

چه مضطر شدی                مکدر شدی

 

یه امشب که مهمونِ دختر شدی

 

اگر چه پر از          خاکستر شدی

 

به چشمِ من امشب قشنگ تر شدی

 

کوچیکتر شدی      همش سَر شدی

 

تو. از دخترت هم جوون تر شدی

 

اگر که تو هم       یقیناً منو

 

ببینی میگی شکلِ مادر شدی

 

 

 

اگر مادرتو                       دمِ آخرش

 

نتونست بگیره                 تو رو در برش

 

 

 

ولی من نگیرم روم                        تو رو بغل می گیرم

 

با این ورمِ بازو                 تو رو بغل می گیرم

 

با همه درد پهلو                تو رو بغل می گیرم

 

با این چشای کم سو         تو رو بغل می گیرم

 

 

 

تو هم کاشکی بابا             منو بغل میکردی

 

با این آبله پام                 منو بغل میکردی

 

مگه از تو چی میخوام        منو بغل میکردی

 

جلو دخترای شام               منو بغل میکردی

 

 

 

عشقِ منی بابا

 

 

 

 

 

واحد

 

بازم برات یه نوکری به سینه و سر می زنه

 

که با همین سینه زنی یه جورایی در میزنه

 

کرببلا تو که نگو دلم براش پر میزنه

 

 

 

همراهِ عاشقای تو              میسوزم در عزای تو

 

با  یادِ                بچه های تو

 

 

 

یا حسین  یا حسین آقام

 

 

 

دلی در تلاطمِ تو دریای عزا دارا

 

مقیم شده تا به ابد تو حرم کرببلا

 

آرزوشه که بمیره گوشه ی ایوون طلا

 

 

 

یا حسین             نعم الامیرم

 

بر دامِ عشقت                  اسیرم

 

روزیمو                از تو می گیرم

 

 

 

یا حسین  یا حسین آقام

 

 

 

با گریه ی تو روضه هات من تو رو یاری میکنم

 

از این قفس خسته شدم که بیقراری میکنم

 

دیگه برا پریدنم لحظه شماری میکنم

 

 

 

کاش من هم       میشدم رها

 

تا اینکه              مثلِ شهدا

 

مهمونِ              تو بودم آقا

 

 

 

 

 

شور

 

دوباره فصلِ غم اومد         رفقا محرم اومد

 

بپوشین پیرَن سیاه رو         ماهِ اشک و ماتم اومد

 

 

 

هرکه دارد هوسِ کرببلا بسم الله

 

هرکه دارد به سرش شور و نوا بسم الله

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

و فدیناه بذبح العظیم

 

مقطعاتی چو الف لام میم

 

انت الرحمن و انت الرحیم

 

ادخلوا یا سیدی یابن الکریم

 

قبرک فی قبلتی یا من علیم

 

یا موسی فخرً علیه

 

لبیک حسین لبیک

 

 

 

دوباره حالم خرابه              زندگیم بی تو عذابه

 

از فراقِ حرم تو                 دله نوکرت کبابه

 

 

 

کفترِ دلم شده جلدِ منار و حرمت

 

دلمو برده آقا رقصِ ملیح پرچمت

 

 

 

کبوتره عشقم در هوای کربلا پر میزنم

 

با یادِ غمِ تو در عزای تو آقا سر میزنم

 

 

 

دله منو برده صحن و سرای تو

 

میمیرم از داغِ کرببلای تو

 

 

 

دلم خوشِ رزق و روزیمو من از تو میگیرم

 

دستای منو ول نکن آقا که بی تو میمیرم

 

 

 

ثار الله آقام آقام آقام ثار الله

 

 

 

چشای نوکر دوباره             باز میخواد بارون بباره

 

عکسِ کربلات رو دیدم         باز دله من بیقراره

 

 

 

میشه حاجتم روا با دعای خواهرِ تو

 

آقاجون تا آخرِ عمر میمونم نوکرِ تو

 

 

 

نوکرتم عالم داره              شوقِ حرم بر سر داره

 

بالا تر از هرکی تو عالم        آقام حسین پرچم داره

 

 

 

پرچم میگردونم رو سرِ سینه زنا

 

جونم تصدّقِ سرِ همه گریه کنا

 

عمری میونِ هروله سرم شپکسته شد

 

میدونی دلخونم ز غمِ کرببلا

 

 

 

کربلا کربلا کربلا کربلا

 

 

 

 

 

 

 

شور پایانی

 

ای دریا دلای با صفا و آسمونی

 

ای مسافرای جاده های بی نشونی

 

 

 

شدین تا عرشِ خدا راهی

 

دارم دله اسیر آهی

 

 

 

جا موندم میونه ی راهِ شهدا

 

آه ای شهدا

 

جا موندم از قافله ی کرببلا

 

آه ای شهدا

 

سهم من شد غمِ جدایی شما

 

آه ای شهدا

 

 

 

باز دلم بیقراره واسه اروند و کارون

 

باز می آد شمیم دو کوهه و فاو و کارون

 

 

 

دلم دوباره هواییه

 

برای خاکِ طلاییه

 

 

 

اونجایی که عاشقا غرقه شور وشین

 

با عشقه حسین

 

تنها با یک اشاره ی ماهه خمین

 

با عشقه حسین

 

عاشقونه سر دادن

 

با عشقه حسین

 

 

 

یادِ اون جوونای ولائی بخیر

 

یادِ اون عاشقای خدایی بخیر

 

یادِ اون دلای کربلایی بخیر

 

 

 

یا ابا عبد الله آقام آقام آقام

 

 

 

تا همیشه عاشقای حیدری میمونیم

 

تا نفسی باقیه با رهبری میمونیم

 

 

 

اگه تو دنیا داریم عزت

 

داریم همه رو از ولایت

 

 

 

آبروی دین خدایی یاعلی

 

یا مولا علی

 

عشقه تو تو دلا نورِ ازلی

 

یا مولا علی

 

زندگی مونو میدیم در راهه ولی

 

یا مولا علی

 

 

 

تا آخر میمونیم به پای ولایت

 

که تنها همینه مسیره سعادت

 

ایشالله باشه روزیه ما شهادت

 

 

 

یا ابا عبد الله آقام آقام آقام

 

 

 

آه دوباره میرسه هوای یا لثارات

 

آه از حوالیه حرمه عمه ی سادات

 

 

 

با تو داره دله ما عهدی

 

تمامه عالمی یا مهدی

 

 

 

کِی میرسه کعبه ی امّیده همه

 

ماهه فاطمه

 

بیا با شکوهه امیره علقمه

 

ماهه فاطمه

 

بیقراره قلبه پر آهه فاطمهگ

 

ماهه فاطمه

 

 

 

چشم به راهه تو صحرای کرببلا

 

بیا آقا با پرچمه خونِ خدا

 

با آقا با لشکری از شهدا

 

 

 

یا ابا عبد الله آقام آقام آقام

 

 

 

 

 

برچسب‌ها: شب نوزدهم محرم 1392